Valentine Brock Christie

Valentine Brock Christie,geboren 13 janauri 1918 te Cardstone, Alberta, Canada, school teacher, graanboer, overleden 2 oktober 2001 te Lethbridge, Alberta, zoon van Ryerson Myers Christie en Ada Helena Dunning, trouwt 19 mei 1945te Calgary (Hilhurst United Church)Margaret Gwendolyn (Gwen) Parker,geboren 1917te ............, overleden 2002 te………….., dochter van ......……………………………

Valentine Brock Christie trad op 4 juli 1941 in dienst bij de Luchtmacht. Zijn opleiding volgde hij bij de Nr. 7 Operational Training Unit op het vliegveld Limavady te Noord Ierland. Hij behaalde zijn “wings” in augustus 1942 te Calgary. Op 2 maart 1943 werd hij voor speciaal werk voor zes maanden uitgezonden naar de Maritimes (Oost Canada). Hij stapte over naar de Wellington Bombers in Engeland en werd uitgezonden naar het Midden Oosten ter vervanging van een crew van torpedo jagers. Later keerde hij terug naar Engeland en trad toe tot het 48ste RAF Squadron, Transport Command. Hij nam in 1944 deel aan twee belangrijke Airborne operaties te D-Day en te Arnhem. Op zijn vlucht naar Arnhem werd de Dakota door Flak geraakt en moest een buiklanding maken die succesvol verliep. In november 1944 nam hij deel aan Pegasus II. Op 17 maart 1945 werd hij na een geslaagde vlucht door de Biesbosch ondervraagd door de Canadian Army sector en vloog terug naar Engeland waar hij vernam dat 2 bemanningsleden tijdens Pegasus II waren gevangen genomen. Vrijdagnacht 11 mei 1945 kwam hij thuis in Canada. Hij bracht verslag uit op 10 juni 1945 te Vancouver bij het Western Air Command.

Douglas C-47A Skytrain. Dakota Mk.III KG 428 I2-UX

Serie nr. 42-92640 (c/n 12463)

Bemanning

223 Air Despatch Company RASC. 63 Airborne.

Despatchers

Stalag XI B

Vliegveld Down Ampney

Crash 19 september 1944 om 14.30 uur op Oud Reemstnabijhet bommenlijntje

Metalen onderdeel van de Dakota

Op 19 september 1944 vertrokken 16 vliegtuigen van het vliegveld Down Ampney om 12.37 uur, om deel te nemen aan bevoorradingsdropping D + 2 op DZ "V" te Arnhem in Nederland. De vliegtuigen werden omgeleid vanuit het zuiden om naar de DZ te komen. Tegen de tijd dat de vliegtuigen arriveerden op de DZ, had de vijand het daar deels in de hand, dus de missie was niet het succes dat zij hoopten te worden. Blijkbaar hebben de luchtlandingstroepen geprobeerd om door middel van een boodschap de bevoorradingsmissie uit te stellen, maar de poging mislukte. Jachtvliegtuig escorte was wegens het slecht weer niet mogelijk.Manden werden gedropt op de DZ richting de 1e Airborne Divisie. Het afweergeschut van de Flak was intens. Veel vliegtuigen werden beschadigd.Terwijl de vier despatchers bezig waren boven Johannahoeve hun lading naar buiten te werken, werd eerst de stuurboordmotor door een Flak getroffen en daarna viel ook de bakboordmotor uit.

Piloot Valentine Brock Christie (26) besloot tot een buiklanding (hij vloog op ca. 30 meter) en hoewel hij door een kogel in de schouder werd getroffen, slaagde de noodlanding. De Dakota kwam binnen het park De Hoge Veluwe op Oud Reemst om 14.30 uur tot stilstand, net voor een rij bomen, daar waar het Bommenlijntje over het Aalderinksveld afbuigt naar Schaarsbergen. De 4-koppige bemanning verliet onmiddelijk de cockpit (er was altijd gevaar voor brand en explosie) en haalde de vier despatchers, die weliswaar in de veiligheidsriemen zaten, maar in het gekraakte vliegtuig toch behoorlijk door elkaar geschud waren, eruit. Thomson was zwaar gewond geraakt in zijn lies en Bob Ollerton brak een been bij de crash. Balloch was gewond aan een schouder en arm. Van de despatchers was alleen Bradley er heelhuids vanaf gekomen. De 21 jarige Henry W. Thomson bezweek aan zijn verwondingen. Van de drie overgebleven despatchers konden er twee niet wegkomen en de derde, Corporaal Bradley, besloot bij de anderen te blijven. Zij werden even later door Flak bemanning van Oud Reemst gevangen genomen. Thomson werd in de nabijheid van het vliegtuig in een veldgraf begraven. Het veldgraf is tot op heden niet gevonden.

Tijdens de vlucht boven de droppingszone vroeg Driver Thomson aan Driver Bob Ollerton om van plaats te verwisselen. Wat de reden hiervan was, is onbekend.

Christie ca 1994          52º 2’28.20”N  5º 49’ 53.40”E              14 juni 2012

Toen ze bezig waren zo snel mogelijk flessen met water, voedsel en kaarten te verzamelen, schoten patrouillerende Duitsers op de vliegtuigbemanning, die daarop wegvluchten van de crashplaats.Christie en de drie airmen trokken vervolgens noordwestwaarts over de Hoge Veluwe en bleven een paar nachten in de bossen van het Nationale Park De Hoge Veluwe slapen. Op 22 september waren ze een huis (bij Hoenderloo) genaderd en Christie ging er als verkenner op af. Hij klopte aan en werd binnengelaten in de woning van de boswachter van Deelerwoud. Toen Gerard Bloem thuiskwam trof hij vier gasten aan in de woonkamer. De buurman, ir. J. F. Smit, rentmeester van het landgoed, werd geroepen. Deze sprak met de mannen in het Engels over de situatie. Inmiddels had mevrouw Bloem een uitstekende lunch voor ze klaargemaakt, waarvan ze dankbaar gebruik maakten. Door Bloem werden ze, na overleg met Smit, naar een oude stroloods op het Deelense Veld gebracht waar ze een week verbleven. De strobalen werden zo gestapeld dat er binnenin een schuilruimte ontstond. Bloem bezocht ze enkele malen per dag en zorgde ook voor eten. Een paar keer kwamen arbeiders stro halen maar ze werden niet ontdekt. Toen enkele malen een Duitse schildwacht van Fliegerhorst Deelen dichtbij kwam werd besloten om hen naar een leegstaande woonwagen in het Deelerwoud over te brengen. Het duurde niet lang of de verzetsman A. J. Schol vroeg of er nog twee Engelsen daar verborgen konden worden. Het ging om de parachutist van het 10 Para Bataljon, Lt. Brian Dean (Sammy) Carr en gliderpiloot J. H. (Harry) Jenkins.Het verblijf in de woonwagen duurde maar kort daar schooljongens uit Hoenderloo ontdekten dat deze bewoond was. Bloem liet de mannen onmiddelijk verhuizen naar een kippenhok in de bossen. Hier was men weer even veilig maar een evacué uit Arnhem bemerkte vreemde figuren bij het kippenhok en Bloem groef met enkele helpers een onderkomen voor hen in een dichtbegroeid dennenbos.

Op 17 maart 1945 werd hij na een vlucht door de Biesbosch ondervraagd door de Canadian Army sector en vloog terug naar Engeland waar hij vernam dat 2 bemanningsleden tijdens Pegasus II waren gevangen genomen (Anderson en Fulmore).

Op vrijdagnacht 11 mei 1945 kwam hij thuis in Canada.

V.B. Christie komt voor in het Escaperapport SI9 WO208/3352 I.S.9/WEA/1/310/2405 van 17 maart 1944 bij het Brits Nationaal Archief te Kew.

Frank E. Fuller

Arthur Anderson werd gevangen genomen tijdens Operatie Pegasus II.

Op onze tweede vlucht naar Arnhem, werden we op een bevoorradingsmissie neergeschoten. We vlogen op 500 meter hoogte, toen we crashten en vlogen niet in brand. Na de crash waren we allemaal in orde, de Duitsers schoten vanuit het noorden op ons, dus we liepen naar het zuiden, en rustten die middag daar uit. Bij het vallen van de avond, gingen we weer naar het noorden, omdat we wisten dat we in niemandsland waren, zo gezegd, omdat we ons tussen de Duitse strijdkrachten in de omgeving van Arnhem en onze Airborne Divisie bevonden. Om zo te zeggen, als we ons er tussenin bevonden, konden we door beide partijen neergeschoten worden. Dus gingen we naar het noorden en maakten een goed contact met iemand die zei dat hij voor ons zou zorgen en dat deed hij. Hij verzorgde ons twee maanden. We wisten het niet. We waren in een land waar we nog nooit eerder waren geweest. We hadden geen idee wie wat was of waar. We namen het risico om contact te maken. Hoopten, natuurlijk, dat als onze parachutisten de droppingszone zouden uitbreiden en er vervolgens vanuit het zuiden versterking zou gekomen, onze troepen dan dwars door dit gebied zouden komen. Nou, dat is nooit gebeurd. Operatie Market Garden mislukte.

Mijn piloot zei: "Oke jongens," "hier is een huis, ik ga naar binnen en als ik niet binnen tien minuten terug ben, wegwezen." Dus we zeiden: "Oke." Met zijn drieen bleven we achter in de tuin aan de achterkant van het huis en hij ging naar binnen, na tien minuten kwam hij naar buiten en zei: "We krijgen hulp". De boer was de jachtopziener van het landgoed en kende natuurlijk de omgeving heel goed. Hij zei dat hij voor ons zou zorgen, dus we verbleven voor een paar dagen in een schuur, maar hij zei dat dit te riskant was. Dus verhuisde hij ons in deze bosrijkeomgeving en we groeven een gat in de grond en kregen een doek en we dekten de kuil af met het doek en verbleven daar twee maanden. Hij kwamelke dag, een keer per dag, met voedselvoor ons, inde avond.

Met een Amerikaans transport vlogen we op 22 mei 1945 met een Dakota naar Brussel en met een Brits transport op 23 mei 1945 met een Lancaster van Brussel naar Engeland. We verbleven enkele weken in Bournemouth, kregen goed te eten, knapten ons op en gingen op transport terug naar Canada. Dat was per schip, op de [SS] Isle de France. Midden juni 1945 was ik thuis.

Philip Arnold Fulmore werd ook gevangen genomen tijdens Operatie Pegasus II op 17/18 november 1944 en is daarna afgevoerd naar Stalag IX-C (Bad Sulza-Muhlhausen) maar overleefde de oorlog.