Hier zijn nog twee waterputten te vinden. Ze liggen beide min of meer op de scheiding tussen de beide kampeerterreinen. Een put ligt rechts van de doorgang naar het tweede kampeerterrein. Deze is afgesloten met een betonnen deksel en er staat vermoedelijk een vuilcontainer op. Deze put is waarschijnlijk nog niet oud en diende mogelijk als afvoerput voor een wasput, waarmee deze door middel van een buis met de put is verbonden. In deze put komt ook een waterleidingbuis uit, mogelijk om schoon water in de put te laten stromen. De tweede put is dichtgegooid en ligt onder het aardoppervlak ten oosten van het huidige waslokaal. Dit is vermoedelijk een oude put uit de periode dat er nog enkele oude huizen hebben gestaan. Het huis Kootwijk, gebouwd in 1882 stond op het achterste gedeelte van de camping bij de wilde kastanjebomen. In 1909 woonde daar M. van den Brink. Het huis Clifford, gebouwd in 1883 stond langs de zuidoost rand aan de Houtkampweg, links van de ingang van de camping. In 1909 woonde daar J. van Ark. Huis Clifford is vernoemd naar de oma van een van de Sickesz, Jacoba Clifford. Mogelijk hebben beide huizen gebruik gemaakt van deze put.

In 1819 heeft een zekere Hesseling uit Oosterbeek hier een put gegraven. Het was een moeilijk karwei. De vers gegraven put moest al, toen hij pas half uitgegraven was, met zware eiken planken en balken gestut worden. Desondanks stortte de put tijdens het werk in. Hesseling raakte ernstig beklemd en pas na uren lukte het een touw naar de bodem van de put te laten zakken, waar de gevangen putgraver mee bevrijd moest worden. Hij werd tenslotte voorzichtig naar boven getrokken, maar de doorgang tussen de planken was zo nauw geworden, dat hij al zijn kleren verspeelde. Toen Hesseling tenslotte boven gekomen was danste hij, naakt en vol schrammen, een vreugdevolle rondedans om zijn verbaasde redders.

Aan de westkant van de Sintelweg, vlak langs de weg ondereen Hollandse eik ligt nog een oude waterput. De put is door de boeren zelf uitgegraven en door een metselaar uit Otterlo opgemetseld met stenen. Deze put wordtook wel ‘Grootje Freriksput‘ genoemd, mogelijk heeft zij in hethuisje vlakbij de put gewoond.Waarschijnlijk wordt met deze“Grootje” bedoeld Gerritje Derksen, de vrouw van de hieronder genoemde Willem Freriks. Ten westen van deze put woonde op kadaster nummer 960 Willem Freriks, geboren 16 september 1798 te Arnhem, landbouwer, arbeider, overleden 25 februari 1870te Otterlo, zoon van Breunardus/Breunis Fre(d)riks, landbouwer, en Engeltje Onderstal, trouwt 30 september 1828 te Ede met Gerritje (Jacobs) Derksen, geboren 1810 teOtterlo, overleden 24 september 1882 te Ede,dochter van Jacob Derksen, heetmaaijer, en Berendina Jans.

In maart 1895 worden op een stuk heide aan de noordkantvan het uitgestrekte Deelense Veld door bosarbeiders uit Hoenderloo onder leiding van Hendrik Brinksma dennen gepland.De dennen die Brinksma met zijn arbeiders had geplant reiktenin 1912 inmiddels ruim zeven meter boven het Deelense Velduit. Het werd al een echt bos waar na verloop van tijd het grotewild dat Anton Kröller in zijn jachtdomein had losgelaten zichkon verstoppen. Vooral de herten namen er hun intrek. Het dennenbos kwam samen met de omliggende percelen in die periode als ‘Hertenbosch’ op de kaart. In droge periodes werden de jonge dennen besproeid met het water uit een verderop gelegen put. Dezelfde put die voor de boerengezinnen van de omliggende hoeves was gegraven en opgemetseld. Deze Hoeves waren de Clara Hoeve (Maurits van de Brink), Anna Hoeve (Roelof van Ark), Cornelia Hoeve (Jan van de Steeg(h)) en Jacomina Hoeve (van Loenen).

Aan de zuidkant van het Hertenbos en aan de noordzijde van het karrespoor ligt onder eikenhakhout een oude waterput verscholen. Aan de zuidwest zijde van deze put en het pad bevond zich de Clara Hoeve. Deze Hoeve ging in 1912 tegen de vlakte.

De Amersfoortcoördinaten van de put zijn 187.8 - 457.2.

Everwijnserf/Kemperberg

Aan de zuidwestkant van de autoweg tegenover de voorkant van de boerderij Everwijnserf (1857) en schuin tegenover de opgegraven boerderij (1634) ligt enkele meters in het terrein een oude waterput.           Everwijnserf met waterput rond 1900

De bouw van deze waterput is in 1662 aanbesteed door Christina Kelfken, weduwe van momber Everhard Everwijn en rentmeester Willem Kedde aan mr. Jan Reinders, aannemer. De waterput was 27 meter diep. Rond 1900 is als verbetering een pomp aangebracht. In 1940 werd de put dichtgegooid en in 1988 werd hij weerzichtbaar gemaakt door hem gedeeltelijk op te graven.In 1990 werd de putrand met nieuwe stenen verhoogd en werd er een ondiepe bodem ingemetseld. Tegenover de deeldeur heeft vroeger voor watervoorziening een zg. pulsput gelegen, die allang weer is verdwenen.

Rechts in de kruising van de Koningswegen staat, zoals op de foto is aangegeven, de dienstwoning van bosbaas Willem Geitenbeek, waar hij met vrouw Hendrikje van den Ham en zoon Evert Hendrik woonde. In de website van wijlen Willem Tiemens staan in het artikel “Het leek wel oorlog” een aantal regels waaruit aangenomen kan worden dat bij deze woning in de oorlog een pomp moet hebben gestaan.

De volgende twee regels komen daarin voor.

- Geitenbeek, die met z'n vrouw en zoon in een dienstwoning van de Hoge Veluwe woonde.

- Hij vertelde dat z'n vrouw een opzichter aan de deur had gehad, die vroeg of hij een tank drinkwater uit de pomp mocht halen (voor de bouw van de Flak aan de overzijde van de weg, rechtsonder). Vanhaar mocht hij naar de pomp lopen, had ze tegen de vreemdeling gezegd. De kerel had het goed opgevat: "Ik ben blij dat het ijs gebroken is, anders viel er nog weinig te pompen.